Jaskinia Lejbusiowa T.E-11.48

Otwór ma kształt prostokąta o wymiarach (0,55x(0.8 m. Poniżej otworu znajduje się płytka studzienka, która zaraz przechodzi w skalną, niską pochylnię. Po około 3 m pochylnia urywa się 1,7 m wysokości progiem, który doprowadza do niskiej (średnio (0,7 m wysokości) salki, o dnie wypełnionym gruzem skalnym. Po ponad 5 m od progu znajduje się wąskie przejście do stosunkowo wysokiej salki, gdzie ciąg rozchodzi się w dwóch kierunkach. Pierwszy korytarzyk o długości 6 m wznosi się umiarkowanie do góry, między blokami skalnymi, w kierunku NE i po paru metrach kończy swój bieg w zawalisku.

Drugi ciąg schodzi 3 m studzienką, wygrzebaną w gruzowisku do przewężenia między rumowiskiem, a litą skalą. Jest to Zacisk FC.Z. Poniżej zacisku przejście między blokami skalnymi nieco rozszerza się i klucząc w zawalisku możemy: zejść parometrową studzienka w dół lub „przewinąć się do korytarza odchodzącego w kierunku północnym.

Schodząc parometrową studzienką dochodzimy do Salki z Ciurem. Ze stropu salki wypływa spora ilość wody, która zaraz ginie w spągu. Od salki ku N odchodzi nachylona, wąska szczelina, która zwęża się do zacisku (Z3). Za nim po paru metrach urywa się Studzienką Wielkich Lcjbusi (P.9), do której można też dojść idąc drugim wariantem. Drugi wariant jest dostępny dla wszystkich. Poziomy korytarz utworzony z zaklinowanych w szczelinie bloków skalnych ma 5 m długości i średnio 0,6 m szerokości i wysokości. Kończy się w miejscu wolnym od bloków skalnych, gdzie rozpoczyna się Studzienka Wielkich Lejbusi (P.9). Rozwinęła się ona na rozszerzeniu wąskiej, stromej szczeliny. W górnej części studzienki dochodzi, wzmiankowaną szczeliną, ciąg z Salki z Ciurem.

Studzienka Wielkich Lejbusi opada do salki, w której dnie, między wantami, znajduje się wejście do litej, ślepej, następnej studzienki(1.4)z wodą spływającą po ścianie i ginącą w spągu. Jest to ta sama woda, z którą pierwszy raz spotykamy się w Salce z Ciurem. Salka pod Studzienką Wielkich Lejbusi urywa się 3 m progiem do sali pod Kominem Lejbusiowej. Sala ma około 4 m średnicy, a konin około 15 m wysokości (nic był eksplorowany). Zawalisko w dnie tej sali ma dużą miąższość i wypełnia przejście nad kolejną studzienkę. Idąc między jego blokami dostajemy się nad krawędź Studzienki Lejbusiątek (P.11). Dno tej studzienki opada ku NW. W najniższym miejscu znajduje się 4 m głębokości studzienka, w dolnej części wypełniona namuliskiem piaszczystym.